WHERE'S YOUR HEAD AT?


Als mijn telefoon rinkelt en ik neem op vraagt niemand nog  “Dag Febe, alles goed met je?” maar klinkt er “Dag Febe, bel ik je in Frankrijk, in België, ben je op de bureau aan het werk of hang je weer onder het stof?”  Collega’s, vrienden en kennissen zijn het even kwijt. Mijn heen-en-weer reizen, mijn 3 jobs en tig hobby’s. Als nieuwe contacten je uit beleefdheid vragen. “En wat doe jij in het dagelijks leven?” kan ik daar heel moeilijk een kort antwoord op geven. Wel uhm… heb je even?
Mijn antwoord op die vraag is erg geëvolueerd afgelopen jaar. Niet zozeer wat ik doe, wel de manier waarop ik je mijn antwoord ga geven. Een jaar geleden had ik gestart met mij te verontschuldigen en had ik woorden gebruikt als ‘rusteloos’, ‘ongeleid projectiel’, ‘een beetje vanalles’. Gedaan daarmee, geen excuses!
Vandaag ben ik een ondernemer en heb 3 professionele activiteiten. Ik ben HR freelancer, ik ben uitbaatster van een vakantieaccomodatie in het Zuiden van Frankrijk en ik bouw aan een onderneming in Frankrijk die bouwmaterialen “met een ziel” verdeeld. Lijkt wat op een hoop gegooid? Neen hoor, er zit daar wel degelijk een verhaal achter. Dat kan ik vandaag met een stuk meer zelfvertrouwen zeggen. Ik kom daar in een volgende blog op terug.
Maar laat ik beginnen bij het begin. Een woordje uitleg bij mijn verschillende professionele bezigheden.
Ik werk als freelance consultant bij lokale overheden. Dat doe ik ondertussen al meer dan 5 jaar. De afgelopen jaren heb ik vooral voor Stad Hasselt gewerkt. Een klant waar ik ondertussen mee ge- en vergroeid geraakt ben. Samen met een 30-tal collega’s van de HR dienst maken we een HR change traject door. We integreren 2 teams tot 1 HR team, we stellen excellente processen op en benen we de laatste HR trends bij. Dankzij de moderne technologie, veel vertrouwen en goede afspraken ben ik in staat om dit te realiseren los van vaste tijdstippen en vaste werkplek. Contacten met collega’s lopen via skype, mail, telefoon en uiteraard ook via real-life, maar niet meer uitsluitend. Dit stelt mij in staat om al een heel stuk minder te reizen en mijn tijd dus een pak efficiënter te benutten.
Als ik niet in Hasselt ben, ben ik in Frankrijk. In de Aveyron om precies te zijn. We kochten een gehucht in Zuid-West Frankijk. 5 huizen, 2 schuren, een brug, een strandje aan de rivier,… jep een echt dorpje. De huizen zullen we opknappen tot vakantiehuizen en kamers, een wellness, een seminarieruimte en een kleinschalige horecazaak. Een concept waar je binnenkort komt genieten van rust, je laat inspireren, lekker eten, lekker drinken, wandelen, plonzen of aan het haardvuur komt zitten met je partner, een groep vrienden of met collega’s Wij doopten het concept ‘Rêve’ (klikken om onze pagina te bekijken), het droomproject van Joeri en mezelf dat we met veel plezier met anderen zullen gaan delen.
Rêve is allesbehalve een roze wolk. Rêve is hard werken. We doen de meeste van onze werken voorlopig zelf. We kiezen ervoor om alles te herstellen met de originele materialen bewerkt volgens de oude ambachten. Dit vraagt tijd, maar naar ons gevoel maken wij hiermee het verschil. Het resultaat zal verbluffend zijn. Naast het esthetische aspect, werken we ook erg duurzaam. Je zal ons niet betrappen op het gebruik van bouwmateriaal van plastic. Tenzij het niet anders kan, maar tot nu toe is dat enkel het geval voor de buizen voor afvalwater. Knap toch! Hout komt uit ons eigen bos en verder ‘upcyclen’ we zowat alles. Wat hergebruikt kan worden, wordt opnieuw gebruikt. Maar in een betere, stevigere en hedendaagse vorm. Ik hoef je dus niet uit te leggen dat onze overtuiging meer werk vraagt, maar we geloven wel dat we op die manier een verschil maken, op vele vlakken.
Vanuit de moeilijke zoektocht naar de juiste materialen en ambachten ontstond een ander business plan. We zijn gestart met vitrAcier. (klikken om onze website te bekijken). We begonnen met stalen dakramen en breiden het aanbod stelselmatig uit met producten voor architecten, aannemers en doe-het-zelvers die op zoek zijn naar een unieke ziel en uitstraling in hun bouwprojecten. Het zou immers ondenkelijk zijn dat wij de enige op Franse bodem zijn die zoeken naar esthetische en duurzame oplossingen tijdens het renoveren. vitrAcier is dus ondernemen from scratch, in een vreemd land, in een taal die niet je moedertaal is. Jep, dit zorgt voor de nodige spanningen, slapeloze nachten en wat verhitte discussies af en toe. Die fase zijn we nu door. Wij zijn een goed jaar bezig en merken dat we opgepikt worden en een fanbase aan het bouwen zijn. Maar vitrAcier zit in opstartfase, dat wil zeggen dat we nog lang niet uit de kosten komen, laat staan er wat aan over houden. Maar door de juiste combinaties te maken, kunnen we er wel voor zorgen dat we de (financiële) ruimte hebben om in te zetten op vitrAcier.
Ziezo, dat was het. Dat zijn mijn professionele activiteiten. Klinkt logisch hé, als je dat zo leest. Maar geloof mij, het heeft wat tijd en energie gekost om die dingen op een rij te krijgen, alsook een leefbaar business model van uit te bouwen en dit in orde te krijgen in de Franse administratie. Ik doe dit ook niet alleen, we doen dit als koppel, met een duidelijke taakverdeling weliswaar.
Het hoeft niet ieders droom te zijn om naar het buitenland te verhuizen of er 3 jobs op na te houden. Wat jouw droom ook is, je hoeft je niet te excuseren naar anderen én nog meer. Je moet ook niet op zoek gaan naar excuses. De sterren komen nooit vanzelf op 1 lijn. Je vertrekt vanuit je huidige situatie en maakt een plan van waar je naartoe wil. Als je bereid bent om te timmeren aan de weg ernaartoe, dan komt die weg er, vroeg of laat. In mijn volgende blog vertel ik je wat onze realiteit was en hoe we er toch in slaagden om ondanks alle beperkingen toch dromen na te jagen, en ook wat de keerzijde is. Er zijn immers ook offers gemaakt.
Tot volgende week!

Reacties